Annem
Duvarda annemin fotoğrafı asılı. Anlatılmamış hikayeleri ile benimle. Bakışlarında yakınlığı yaşıyor sanki. Ayrılık penceresinde unutuluşuna direniyor. Bazen onu yaşantıma defnedemediğim için hüzünleniyorum. Annemi ne kadar tanıyabildim? Kaybettiklerini artık duyamıyorsun. İçindeki ses çaresiz olduğu kadar pişmanlıkların konusunda da yaratıcı. Kendini en son ne zaman gördün? Aynada kendine rastlamaya fırsatın oldu mu? Hangi yabancı en çok sana benziyor? Akıp giden sokaklar, solup yiten yüzler. Bir gün senin de sessizliğini çerçeveleyecekler. Sonun sonsuza kavuşması suskun.
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home