Kralın Askerleri

Geliyorlar!
Geliyorlar!
Geliyorlaaar!
Kendini arayan adamı almaya.
Duydunuz mu, almaya geliyorlarmış.
Kimi?
Kendini arayan adamı.
Aşık diyorlar.
Günlerdir yemiyor, içmiyormuş.
Kimseye de faydası yokmuş.
Kendisine de olmadığı gibi.
Akılları karıştırırmış.

Aslında kimseye de zararı yoktu.
Kendini aramak suç mu?
Suç kardeşim.
Kendini arayacağına,
Çalışsın, yararlı olsun içinde yaşadığı topluma.
Zehirlemesin genç beyinleri.

Dağılın!
Almaya geldik
Kendini arayan adamı.
Nerede yaşar bu miskin?

Orada, tahta masasında yaslanmış
Tahta iskemlesinde.

Bulaşıcı mıdır acaba,
Kendini arama.

Atlar bile yavaşladı,
Kendini arayan adamın bakışlarında.
Çekil sersem,
Yıkıl çaresizliğinle.
Kralın emri var elimizde.
Tanrıyı ve onda kaybettiğin düşleri arıyormuşsun.
Bizim bulduğumuz bir gerçeği,
Nasıl cüret edersin aramaya,
Basit bir iskemle ve masada.
Tanrı saraylarımızda.
Ulu binalarımızda.
Senin gibi bir sefili ne yapsın,
Günahlar bile korkar senin yalnızlığında.
Belki bulursun aradığını,
Majestelerinin iskemlenden lüks zindanlarında.
Farelere anlatırsın aşkını.
Karanlığı çekersin üstüne.
Hiç göremeyeceğin günışığıyla,
Yaşayacağın sonsuz geceleri.
Anlarsın o zaman haddine miymiş,
Aramak kendini.
Seni çiçekle konuşurken görmüşler.
Güneşe de dönermişsin yüzünü,
Ayçiçeği gibi.
Hep anlamsız sözler mırıldanırmışsın.
Utanmadan prensesin adını sayıklarmışsın.
Hadi becerebilirsen kalkmayı,
Gidelim.
Zayıf bedeninin taşıyamadığı
Ağırlaşmış ruhunla.
Hiç aklıma gelmezdi,
Acıyacağım bir kimseye.
Nice savaşlar yaşadım.
Nice canlar aldım.
Nice beden denizine daldım.
Kılıcım bir gemiydi,
Kanlar içinde.
Cesur yüreğim,
Görmedi senin gibisini.
Bana kalsa uğraşmam seninle.
Bırakırım seni,
Kaçamayacağın içinde.