Kaybetmenin Kıymetini Kendimde Öğrendim

Bir anlamı var mıydı bilgisayarının başında oluşunun? Bir anlamı var mıydı suskunluğunun? Düşüncelerinde dolaştığın yerlerin, yokluklarını ziyaret ettiğin kadınların bir anlamı var mıydı? Evden çıkıp gidiverişinde, sokakları gelişigüzel seçişinde varmak istediğin bir yer var mıydı? Kalabalık seni içine aldıkça kaldırım boyları farklılaşıyordu. Bir anlamı var mıydı karşına çıkanın? Oyun serpiştirilmiş sahnelerde herkes rolünün anlamıyla boğuşmuyordu. Yüz yüze geliyorduk başkalarıyla. Başkası olmak herkes için zor muydu? Bugün herkes Cumartesinin içinde farklı yaşlarda. Biraz dünden kalanlar var anda. Biraz da yarına ayrılmış hayaller. Bir anlamın vardı. Hala var. Sen de gözlerini kapamak isteyeceksin bir gün. Sen de içindesin bütünün. Ayrı düşmüşüz anlamı var mı? Haklı olanın mutlaka adı vardır. Haksız olan adını kendinde bırakmıştır. An insanları karşıladı ve elinden geldiğince ağırladı. Dün Ankara’da kar yağdı. Şehrin beyazlar içinde olduğunu bildik. Onu güzel bir kadın gibi anımsadık. Kaybetmenin kıymetini kendimde öğrendim. Kaybolan insanı çekiyor içine. Kaybolmak istercesine yollardayım. Hayatı karşıma çıktığı şekilde karşılıyorum. İstanbul’un da hatrını soruyorum. Bir anlamı var mı yazdıklarımı okuyuşunun? Sen anlam ver hissettiklerime. Sözleri bıraktım kendi haline.