İşlenebilecek En Güzel Günaha

Duygularında kaybolmuş bir adamın ebedi adresi kadınlardır. Kelimelerimin buluşma noktası güzel kadınlara. Ölüm sözü ayırana dek. Sanırım gerçeğini şaşırmış ender insanlardan birisiyim. Kolay değil narin bir ihtimali sevmek. Gözler yaşamak demek.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: İzmir, Türkiye

I like dabbling in English. Words welcome people in me.

Perşembe, Ocak 24, 2008

Akrep Kendini Sokuyor

Kalbindeki iyilikle yatağında yumak olmuş, saçlarını okşadığım, alnına masum bir öpücük kondurduğum kızın karanlığından çıkışım düşüncelerimde. Kapının kapanışı içimde. Ağlayışında gözlerim. Sarsılışında omzum. Birlikte izlediğimiz filmlerde yalnızlığım. Yalnızlığı sevebilmek kadar yakınız aslında. Uğrayışımdaydı sokaklar. Uğrayışımdaydı onu yoran yersiz konuşmalarım. Çaresizliğimdeydi onu kaybetmekten korkuşum. Sessizlik dilimin ucundaydı. Bana değer verdiğini hissetmek kadar güzeldi ruhu. Hep yaralarımı iyileştiren bir anlayışı vardı. Beni duyan acıları vardı. Beni özleyen sevinçleri kadardı gönlünün genişliği. Laleler açmak üzereydi. Gözyaşım iyi bir insan olduğumu söylüyor. Benim de gözyaşım özlüyor. İki ayrı odanın içinde farklı hikayelere sızan farklı melodiler. İki ayrı odanın içinde düşüncelerin suskunluklara getirdiği kaygılar. İki odanın kardeşliği bizi buluşturan. Sana sarılışım zamansız. Mum ışıklarında titrerse gölgen, unutma ben seni hatırlarım sen de gitmeyi tercih edersen. Senin diğer gidenlerin arasında yerin ayrı olur çünkü senin ayrılığın beni bir gün bulur. Kalbim ayrılığının beni sevdiğini unutmaz. Kaç kişi var ki sevgisini hayattan esirgemeyen? Kaç kişi var ki şefkatini kedilerle paylaşan? Kaç kişi var ki martıların gözlerinde mutlu olan? Seni uğurlamak bana her şeyden zor gelse de, yol veririm sana. Yolunu gözlerim hikayelerde. Bilirim gözlerinde hep bir deniz, hep bir bozkır olur. Bilirim yaşlanmak bizim oyunumuz. Sevgilin olamasam da beni akordiyonun sesine sakla sevgili Amelie. Beni Ankara’ya sakla. Beni İzmir’e sakla. Düşler yatmaz asla akla. Gün kendine geliyor şafakla. Rüzgar iyi anlaşıyor Başakla. Akrep kendini sokuyor. Yalnızlık beni dokuyor. Bu oda benim. Bu çember benim kader ateşim. Seni seviyorum ruh eşim. Sen biliyorsun benim gözlerimi. Sen görüyorsun yansımalarımı. Anlamak zaman alıyor. Bir şehir var tutkularımda. Özgürüm elimi tuttuğunda. Bana bırakmasını öğretmek fedakarlığında bulunacak kadar güçlüsün. Zayıf düşürüyor beni gecelerim. Kalbimde başka bir kızın oluşuna katlandın. Şarkılarda seninle yaşanacak güzel yarınlar ararken mesajın geldi. Beni arındıran içine teşekkürler. Bir kuşun kanat çırpışlarının hırslanışında farklı şehirlerimiz olabilmeli. Prag, Budapeşte, Paris, Roma ve nice tarih kokan hayranlık uyandıran şehir sokulabilmeli rüzgarla gözlerimizi kapayışımıza. Biz bir doğal tebessüm kadar temiz kalmalıyız. Sen elimin sıcak olduğunu bilmelisin. Ben de senin elinin soğuk olduğunu. Isımız karıştığında kardeş olmalıyız. Biz dalımızda solmalıyız. Yarınımda yerin olsun. Bana güzel olanda yer ayır. Benim için oldukça değerlisin. Ben kırmızı laleleri severim. Baharda yanımda ol. Yanında susabileyim. Yamacı tırmanan yeşilde bir köy var uzakta. Adı Şirince. Saklayalım hikayelerimizi sabırsızlıkla anlatmak için birbirimize. Ben kalbimde olacağım sen dönünce.

1 Comments:

Blogger Fuliyama said...

Teşekkürler kalbinden gelen deniz ruhlu fısıltıya, teşekkürler, hayat yolunda ellerimi ısıtışına...bahar olur yine paylaşırız insanlığımızın en saf halini, hangi yola saparsak sapalım biliyorum ki sen benim hep ruhdaşım, hep arkadaşım, hep yoldaşım olacaksın...birbirimizi başka insanlarla, başka hayatlarla paylaşacak kadar seviyoruz çünkü sevgili Ferit....

28 Ocak, 2008 12:34  

Yorum Gönder

<< Home