Karşı Sandalyenin Boşluğu

Müzikle ayrılık olmaz. Hangi yaşta olursan ol, hayat seni gözlerini bir an için kapamaya davet edecek. Bir melodi sana eşlik edecek. İyi hissedeceksin. Yağmur tanelerini daha iyi duyabilmek için kendi kuytularını bulacaksın. Islanacaksın. Aldırmayacaksın. Yanağından bir damla seni sana hissettirerek, ağır ağır süzülecek. Anın sana sızdığını yaşayacaksın. Bakışlarına teslim olan manzara yok olurken, saklı varlığında susmanın coşkusuyla tanışacaksın. Gözlerinde anlatılan hikayeleri bir gün toprak çürütecek. Yamaçların başını döndüren yeşil gibi dans ettiğini hayal edebilirim. Denize martılardan önce mutluluğunu müjdelediğini imgeleyip de, tebessüm edebilirim gökyüzüne. Müzikle ayrılık olmaz. Yüreğimde duyduğumu hep sevmişimdir. Duyduğum rüzgar bana rengarenk çiçeklerden bahsediyor. Yalnızlığım, içinde yer aldığım sahnede bedenimi çiziyor. Suskunluğumdan kopan sonsuzluğun farkındayım. Ağaç altlarıyla koşuşturan patikalarda kekik kokan tesellilerin kıymetini bilmeyi paylaştıklarımızdan öğrendim. Özgürlüğün ne anlama geldiğinin farkındayım. Dalgaları işitmem seni anlamam için yeterli. Seni anlamak için garsonun masaya tabakları dizişini, çatal bıçağı yerleştirişini işitebilirim. Yokluğunda, yaşadıkça sana uğrayabilirim. Durduğumuz yerler ayrı olsa da, bir penecereden dışarı baktığımda senin hayalimden geçtiğini göreceğim. Bilmek bilenin. Gülümsemek, sevildiğini hissedenin. Bir mekana dalarsın, sesler uğultuya dönüşür, mütevazı kahramanlığının arka planında kalır detay. Gelip geçenler vardır. Bir masaya oturursun. Karşı sandalyenin boşluğu seni iç sesine buyur eder. Biri çıkıp da gelebilir kendi halinde oluşuna. Kayıplar yaşamın değerli sessizliğidir. Her yaşayanın hayaletleri vardır. Orada sadece sen yaşarsın. Sadece sen görürsün. Sadece sen duyarsın. Bir zaman molasında yalnızca sen uzaklaşırsın andan. Zamandan çaldığın ömür. Müzikle ayrılık olmaz. Ateşin de sesi var. Gülümserken keşfedileceğiz. Bir gün yarım kalan hikayelerimizle öleceğiz. Ayrılklardan kalan hayat da, yüreğime kattığım kadınlar kadar güzel.

(Gardel’in Por Una Cabeza parçası eşliğinde)