İzmir'e Bakan Balçovalı Yeşille Randevum Var

Bölük pörçük geçmişten topladıklarım. Serin bir kumsalın ayaklarda bıraktığı his, üstüme dökülen saçlarda detayları kaybolmuş bir odanın loşluğu, tartışmaların kaybolmuş içeriklerinden özetlenmiş bir duygu enkazı. Arta kalanlar tarihi öğrencisinin yeni dersleri var alınacak. Bir gelecek düşlerle dokunacak. Arada dokunsan da içime, bu sis perdesiyle oynamak değil balkona çıkışlarda amacım. Şehrin içindeyim. Beton yığmışlar gözüm gibi baktığım sokaklarıma. Kuşlar bile fazla durmuyorlar. Denizle teselli ediyor kendini İzmir. Bir çay bardağında hatırlanır kıymetli dostluk. Martılar da paylaşırlar simidini, şehrin kokusunu, rüzgarını. Ardında kalır yığdıkların, senin seçimin olmayan yığınların. Benim büyülü ormandan dinleyeceklerim var. Biraz üşümeliyim beni masalsı sarışında. Hatırlamalıyım benimle sınırlı olmayanı. Yukarıdan bakmalıyım içinde hapsolduğum kendi gizeminde kayıp insanların şehrine. Bu seçim benim. Duvarlarıma döneceğim beni bekleyen akşamlarda. Bir hayal dolaşacak koridorları. Bir yaşam saracak zeytinin sevdiği patikaları. Bir çiçek de karışacak hatırlanana. Bazen yola çıkmaktan zor varmaya çalışmak. Teni ıslatan bir çiğ tanesi değer vermek. Dokunmak cesaretiyle buluşan kararlılıkta duyulan heyecan yaklaşmak. Bir gözyaşı gibi kabul görmek doğal olmak. İçinden gelene ermek sevildiğini anlatan renkle. Artık çıkmalyım beni bekleyen masala. Biraz geç kaldım.Akşam beni bekleyen bir yalnızlık var.

14/01/2005
İzmir’e Bakan Balçovalı Yeşille Randevum Var