Cevabını Alıp Kaçtığın Anlar

Haydi dercesine parmaklarıma kilitliyorsun elini. Güneşimi sevinçle dolduruyorsun, bir gün diye başlayan Şirince’de. Beyaz kireçli evler kahvaltı masasını hazırlıyor, manzaraya serili. Hayat yayılıyor seni bekleyen sabırsızlığında. Yaz gelecek diyor sımsıcak. Gelecek ve sarılacak göğe değen yamaçların açtığı yalnızlığa. Ürperiş onu aşan duygular. Ürperiş içimde başlayan. Yüzümü okşayan bir düşünce, onu gülümsemesince takip eden. Bu bekleyiş yeni bir sayfa. Doldurmak senin gözlerinde. Benim sözlerimde, seni davet ediş var sadece. Seni seviyorum deyiş adımlarıma kattığım mesafe. Varış sende mi buluyor sonunu? Bu bir kelime oyunu. Cevabını alıp kaçtığın her anda sürüyor.

19/05/2006