Bir Cevabın Yok Mu Yalnızlığıma?

Sen içimsin, gecemsin. Bir hayalsin beni kaplayan. Herşeyin ardı seni arıyor, gözlerimin sakladığı berimde. Seni çağırıyorum düşlerimi ören dokunuşlara. Parmaklarında başlamak istiyor yanağımın hatlarının benimle buluşması. Omuzlarıma insin istiyorum, özleme sanatının yaratıcı iz bırakışları. Saçlarından koklamak hayatı bir nefes fısıltıda. Bir yürek dolusu kelime seni sevmenin dile doladığı. Seni karanlığımı dolaşan müzikle paylaşıyorum. Yatağımda dönüşlerim, ayaklarını bulamayışında huzursuz. Yastığım gülümsemene tuval oluyor. Resmin çizgilerini kıskandırıyorsun. Bir düşe taşınıyor seni alıp getiren saatler. Dudaklarından armağan bir ıslaklık gibi geçici zaman. Bir vaha olsa ölümü karşılayan yaşam. Bir serap değildir umarım sende yaşlanan. Bir susuzluktur seni gören. Oyuncu bir sokuluş gibisin boynuma. Nefesin yüzümle arkadaş olsa. Sevgi seni izleyen yolculuğa çıksa sıkılmadan her sabah. Sen alıp gelsen bakışlarını bir gülümsemede. Ben sende başlasam, seni kucaklayan hikayeye. Gecenin iki sırdaşı var. Gizemli bir kapanış gözlerin. Sende kalıyor düşlerim. Seni severcesine okşuyor tebessümün. Bir şükrediş yakın. Bir kaygı uzak. Bir sarsılış sarılışlarda seni aramak. Bir deniz rüzgarı dillendiren, seni bana estiren. Üşür gibiyim seninle. Hissin neden gelmiyor diye soruyor. Bir cevabın yok mu yalnızlığıma? Seni ıslamak istemiyorum gözyaşlarıma.

13/05/2006