Yalnızlık Köşesi Düşler

Kalbi hızla atıyordu. İçine sığmayan, diline dolananda bulamadığı kelimelerde sesleniyordu sessizlik kadar dolu olana. Duramıyordu onu tutan anlarda. Bir düştü odası. Masalı olan pencerelere gerçeküstü seçiyordu cümlelerden. Sevildiğince sevilememenin yolcusu bakışlara saklar burukluğu. Asla mağlup olmayacaksın seslenişlerinde kazanır yalnızlığını kendinde. Dayanır öte diyarlara düşlerde. Bir köşe kapmaca değildir sevgi. Bir heyecandır dönüşlerde gizli. Bir adımın diğerine yetişmesidir. Hızlanan bir varıştır, heyecanın yaklaştırdığı. Güneş sıcaksa, tene anlatan, sen neden hala dokunmuyorsun yarınlarıma? Bir yaz gibi sokulsan Ege’me. Sana maviyi açsam ışığı kovalayan enginde. Bir Haziran akşamı günbatımının kızıllığınca batıyor sende özlem. Yalnızlığın köşesi düşler. Sende sakladıklarından bana bir gece çıkar, ben yıldızlarımla sendeyim.