Hala Renklerimden Şüphelisin Ya!

Geceyarısı aynalara yansıyor. Işık mı uyutmuyor beni? Sahile sarılmış bir kasabanın çekingenliğinde buluşup da, ezgilere bıraksaydık zamanı. O zaman beni sevebilir miydin parçalarımda? Bu bir resme yolculuk. Hala renklerimden şüphelisin ya! Kelimelerimi bir kenara koymalıyım. Müziğin yarattığı anlam tutulmuyor. Dillendiğinde çoğalıyor sonsuzluk gibi. Bir anlama hapsolmuş cümlelerden çıkmalıyım. Beni aşan ifadeleri yalnızlığımdan çıkartmalıyım. Sessizlik olmalı sesim. Bir bakışa yanaşmalı gemi. Denizi anlatmaktansa, dolmalı gözleri. Bırakmalı sözleri. Bırakmalı kendini.

13/05/2006