"Düş" Yolda, Sakın Ağlama

Kuş cıvıltıları Boğaz'ında düğümlenmiş İstanbul'un. Gözleri dolmuş Kız Kulesi'ne her gün merhaba diyen vapurun vefasında. Hikaye açmış her sevenine vedasında. Yüzyıllara sığmayan ne varsa sır olmuş yüreğinde. İki yakasını bir araya getiremese de, asla şikayet etmemiş. Mavisinde biriktirmiş kelimelerini, balığının lezzetinde sunmuş yaşam hünerini. Bir göz, kadehine yakalandığında gecenin, ışık dans ediyormuş dudaklara. Bir el uyangaçlığını yenip onu kaldırmış, nice yıllara diye. Sarhoş olmuş ışıl ışıl kıyılarında. Tepelerinden hayat akıyormuş sürekli, anımsanmak istenen yetişmek isterken buluşmak için can attığı denize. Kelimelerine takılmış İstanbul'da yolda, "düşmüş" yazar.