Uzaklar Karın Doyurmuyor
Biraz zaman versen içine. Sessizliğinden silkelenen şehirde martıların hiç de telaşı yok. Güneş iliklerine işlerken, biliyorum uzaklar karın doyurmuyor. Ruhuna ibret oluyor bitmeyen koşuşturma. İnsan seline kapılmış bakışlar hayat içinde boğuluyor. Hislerine tutunuyorsun. Boğaz'ına sarılıyorsun seni bırakmasın diye.
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home