Kalbim Neden Unuttuğun Yerdeydi?

Bir bank körfeze karşı uzak nöbetindeydi. Günbatımı nazlı bir yaşamdı. Güzeldi ve gidiyordu. Gece başlarken düşüncelerde, şehir bir hikaye seçiyordu. Yakını paylaşan sevgililer elele, yalnızlara bırakıyordu sessizliği. İçim adımlarımla konuşuyordu. Taşınıyorduk aşktan suskunluğa. Söz anlatmak istediklerimi almıyordu. Artık duymak istemediğin bir sesti kalbim. Bir başka adı vardı sevginin. Kalbim neden unuttuğun yerdeydi? Rüzgar saçlarını arar gibi telaşlıydı. Ben gözlerimi kapayışımdaydım hala. Dokunulmak bozabilirdi hüznümü. İşte o zaman sana bırakırdım dünümü. Bir kadın cesaret ister. Aşk esaret der, teslim olandan gider. Sana saklandığım için bulamıyor beni sevgililer.