Bu Mu Kader?

Derin bir nefes aldım. Saat sekizi yirmi geçecek. Yine bir an önce çıkmalıyım. Konuşup da sana ve kendime acımasızlık etmek istemiyorum. Herkesin izin vermeyecekleri vardır. Belki birbirimize erkendik. Yarın da çok geç olacağız. Aşk zamansız bir karşılaşmadır. Günün telaşında kaybolmak da çözüm değil. Nereye kadar kendimi kandırabilirim? Hayata küsme lüksümüz yok. Ellerini tutmamalı düşüncelerim. Fotoğraflarından kaçmalı içim. Biliyorum unutmaya bir gülümseme yeter? Bu mu kader?