Kıymetinden Sen Eksildin

(Gece gözlerimi kapamak oldukça zordu. Bir yandan kelimelerle yarışan düşüncelerim, bir yandan uykuma teslim olamayışım. Beşe ayarlamıştım cep telefonumun alarm saatini. Yapmam gereken işler vardı, yapamamıştım. Erkenden kalkıp çıkmalı, erkenden şubede olmalıydım. Yirmi bir Ağustos gerçekten de zor bir gün olacak. Belli ki kalbimi yoracak.)


“Bu gece belki adını kıskanacağım bir arkadaşında kalır.
Bugün belki onu tüm yalnızlıklar tanır.”


“Kıymetinden sen eksildin.”

“Yalnızlığımın oynadığı renklerden birini onun için seçmiştim. Siyah dolanıyordu belini, göze cömert, kalçalarına cimriydi. Bir oyundu uyanmak. “

“Mesafe girmişse dokunuşlara ve dokunulmayı özlüyorsan sürekli, uzaklık ayrılığa dönüşür yavaş yavaş. Ten zihni yorar. Sevişmeler adını arar karşılaşılan her suskunlukta. Bir bakış kadar masum olabilir tutku. İstemek yeterli olmayabilir istenmediğinde. Dudakların mühürlediği her sırrın paylaşanı mutlaka vardır. Gece ve gündüz yalnız hissediyorsan, gözlerini kapayışına aralıdır. Bir adım açabilir içini. Bir elini uzatış ile gidebilirsin, duygularınla götürülmek istercesine.”