Hayli Zor

Hayatımızda nefis kızarmış bir ızgara balık olmamıştı. Tabağımızın beyazında Ege, kadehimizde yaşam bir masada baş başa kalamamıştık. Şarabın kokusu gibi sokulmamıştın geceme. Gemiler yaslanmamıştı bakışlarımıza. Yaşamak için uğramamıştın yaşatmak istediklerime. Tatlı bir esintinin omuzlarını okşayışında yazı getirmemiştin seni özleyişime. Elime uzanmamıştın hiç bırakmayacakmış gibi. Gözlerini kapamamıştın beni bulmak için kalbinde. Durmamıştın sözünde. Sözler de zaman gibidir geçer, her zaman yalnızlıklardan bir sevilen seçer. Zaten bir kalbin de sadece çarpışları vardır. Biliyorum arkadaşım olarak kalmaya çalışırken eşim olman hayli zor. Egeli değil için. Kumsalı yok çıplak ayaklarının. Kum tanelerini okşamıyor adımların. Deniz masası boş olan yalnızları teselli eder. Siz ayrılmayı çoktan hak etmişsiniz der. Eski sevgiliden dost olmaz belki, ama kalır sevilenden dem vuran keder. Bir başka el sandalyeni çektiğinde, gülümsemen başka bir kalbi doldurduğunda, yıllar resimlerini soldurduğunda adım kalmaz sende. İkimiz başka bedende, birazı sende, birazı da bende.