Her Dem Yeni Bir İç Ses

Kaybetmek anlamak, zaman da anladığını unutmaktır. Yaşam sana sunulanlarla buluşmak, yalnızlığını şanslı uyanışlarına aralamaktır. İnanmak isteyişinin de bir an önce iyileşmeye ihtiyacı var. Bundan böyle bir sevgilinin seslenişine güvenmek için kalbinin yaşamla ikna olması gerek. Yetmiyor kanmaya razı olduğum gözlerinden güzelliğinin masum yalanlarını dinlemek. Kimse aldanmıyor, kimse de aldatmıyor. Her şey bir iç ses kadar aşikar. Sevmek ve sevilmek o kadar kolay buluşmuyor. Sözlere kaldıysa aşk, ayrılığın mutlaka bir nasibi vardır. Bizimkisi hiçbir zaman iki iç konuşma olmadı. Sevgimiz değil, sessizliğimiz de şekil değiştirdi. Yıllarımız var belki de. Katılmamız gereken hikayelerimiz var, bizim olan ve olmayan tercihlerde. Bir uğurlanışın kalabalığından ayrılışımızda bir başka karşılanış var. Adı seçili insanlarla tanıştırılışımızda bizim olan bir geçişimiz var. Bir yaşlanışımız, toparlamaya fırsat bulup bulamayacağımızı bilmediğimiz dağınık bir geçmişimiz var. Onlarca yılın ararsından sıyrılışımızda mutlaka düşünceli olacak adımlar. Her dem yeni değil ilişkiler.