Sadece Sevildiğinden

(Bilgisayarımı bir süre açmamayı başarabilsem. Çer çöp gibiydi düşüncelerim. Yaşadıklarımdan bir yuva deriyordum. Zamana kuruyordum cümlelerimi. Uçuş budalasıydım. Yorgun düşmüyordum. Sorumsuzca maviydi gökyüzüm. Saat yediye beş vardı. Beşte kalkmıştım ama yine yenik düşmüştüm hislerimi kışkırtan yatağıma, dinlediğim film müziklerine tutunmaya çalışan sevdiğim kız kokan yalnızlığıma.)

Hakkından fazlasını aldın kelimelerimden. Sadece sevildiğinden.

Üzülmemi istemiyor muydun? Denizim gibi miydin? Beni kıyında dolandırıyordun.


Gece geç dönmüş olmalıydın. Doğum günündü. Sevdiğin bir uykuya armağan kimde açılıyorsun? Bu soru kalbimin mi, yoksa yalnızlığımın mı? Hakkım mı, haksızlığım mı? Unutmak sevmekten zor.