İşlenebilecek En Güzel Günaha

Duygularında kaybolmuş bir adamın ebedi adresi kadınlardır. Kelimelerimin buluşma noktası güzel kadınlara. Ölüm sözü ayırana dek. Sanırım gerçeğini şaşırmış ender insanlardan birisiyim. Kolay değil narin bir ihtimali sevmek. Gözler yaşamak demek.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: İzmir, Türkiye

I like dabbling in English. Words welcome people in me.

Cumartesi, Temmuz 12, 2008

Gizlendin Mi?

Gözlerimi kapayışım kadar kaçabildim uzağına. Gözlerimi kapayışım kadar duvarlar örebildim yalnızlığıma. Dinlemekte olduğum müziğe izin verdim sadece. Düşlerimi korudum senden. Yudumlamakta olduğum doğal maden suyunun şişesinin serinliği ile baş başa kapandım sessizliğe. Düşünce yordamıyla karıştırdım kendimi. Bulup çıkarttığım kelimelerle anlaşamazdık. Bildiğim gözlerimi kapayışımda kaldı. Odama eklendin. Seni gezdirdim yokluğunda. Küvetin dibine dolanan suyun akıp yok oluşu gibi çekildin, düğümlendin bilinmeyene. Anımsanışına mahkum, suskun ve derin içimle oynadı gülümseyişin. Öyle gerçek dışı kaderim. Kaderini yanıltabilenler özgür. Öyle dipsiz geceler. Öyle dipsiz ucu bucağı olmayan yola çıkışlar. Bir yerlerde durakaldıysan da, bir selamsın karşılaşmalara. Bir gülümsemesin gelip geçiverenin seni çekiştirişinde. Bir parçasısın sonsuzluk girdabının. Bir bakmışsın gün batımlarında yıllar geçivermiş. Bir bakmışsın gözlerini tekrar açışın çoktan değişmiş. Bir bakmışsın çıplaklığın bir başka hayal edişin olmuş. Bir aynanın önü artık yansıyanından yoksun. Bir sokağın başı artık bekleyeninden yoksun. Varlığın solgun. Varlığın göçüp gitmiş. Seni yüreğinde saklayan en son candan ayrılmışsın. Kimlerdesin? Sen de bilemezsin. Gözlerimi kapayışım bölünüyor. Kara bulutların geçişi gibi hızlı ayrışıyor aklıma esen. Kalabalığın arasına düşüyorum. Ağır ağır içinde saklıyor beni önemsizlik. Ağır ağır boğuluyorum birlikteliklerde. Güzel bir kadından nefes almak kolay mı ? Ten akışında göz göze gelişlerin tanımadığı karşılaşmalarda tutunamayışlar, çakırkeyif kayboluşlar zaman kutusunda. Başımı kaldırışım devleşiyor. Ezilmiyorum hayranlığımın altında. Evrene kavuşuyor gözlerimdeki ışıltı. Kollarımı açışım süzülürken uzanışımda, gözlerimi bir an kapayışım beni çılgınca asılıyor. Salıp salıp tutuyor bedenimi. Sarhoş olduğumu düşünseler kimin umurunda ? Hep bir başka kadına çarparcasına yalnız beleniyorum müziğe. Batıp çıktıkça kaderde utandırmıyor beni başkaları. Başkalarından kurtarıyorum gecelerimi. Başkalarından kurtardığım bir günde bir kadının üzerinden dökülüyor giysileri. Gözlerini tek başına açmak kolay değil. Geçtiğin yerler bir zamanlar sıradandı. Geçtiğin yerlerde izini sürdüm yalnızlığın. Senin için önemi olmayan bir pencere önünde, açıklığın bana bıraktığı bir akşam oluştayım. Bir akşam oluşla vakit geçirişimde ışıklar belirmeye başlamış aldıranların gizem tutsaklığında. Senin için önemi olmayan arabaların geçişinde dalıp da gitmişim hikayenin içine. Sıcak beni uyandırmış sızıp kalmışlığımdan. Kan ter içinde kalkmışlığım da olmuş senden. Çatıların üzerinden geçen evvel zaman içinde bir şehir, bir kadın ve bir adamın arasına giren derin bir nefes alış tanık olmakta ana. Şaşırabilmek için direniyorum alışmamaya. Bazen İstanbullu olmak lazım. Adımını atışında donup da kalan geçişe ihtişam katan binaların yerden sarkışında tepe taklak olmamış bir gerçeklik var mı ? İçine atıp da çıkarmadığın bir sessizlik var mı yazılanda ? Sana güzel olduğunu hissettirebildim mi ? Cümleler öznesini sorgular mı ? Gizlendin mi ? İzlendin mi ? Gece peşinde mi ? Kaçışına bela mı oldu seni sadece akıl zindanında tutabilmişler? Karanlığın masum kadını nasılsın? Zile basışında tereddüt mü ediyorsun? Uzanışında duyulamayacağın endişen mi var? Ayrı oluşlarda gece hepimizin. Bir parçasıyız ayrılığın. Bir parçasıyız birlikteliğimizin. Gökyüzü tohumlarıyız. Savrulmuşuz kendimiz olarak açmak umuduyla kadere. Teslim oluşumuzla teslim almışız anı. Bir parçasıyız sandıklarımızın. Baş başayız aynı uzaklığın yakınlığında. Bir gün uğrarsın diye kalbim açık. Bir şeyler söylemektense gülümsemeyi tercih ettim. Anlaşılmaktan kendimi kurtarabildiğimde seni daha da sevdim. Seni uğurlayan dalga seslerinde kumsala dokunan ayaklarımda hissettim yalnızlığın başlangıcındaki yıldızları. Çocukluğuma yasladım başımı. Saçımın okşanışında büyüdüm. Omuzlarını sevdim. Sen de omuzlarının sevildiğini bildin ya belki de ondan gittin. Keşke sorun kalıp kalmadığınla ilgili olsaydı. İçime bıraktıkların armağanım. Bugün doğum günümmüş gibi seni sensizlikte açışım heyecanım. Bir yerlerin sırdaşısın. Bir yerlerde seviliyor olman beni tebessüm ettirir.

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home