Her Akşam Oluşunda

Yalnızlık evlerinde bir kadınla mı tanıştın? Şehirleri denizlerle buluşturmuş sıcak yaz günlerinde, beyazı gelinlik gibi giyinmiş içine kapanmışlıklarda mı rastladın çıplak ayaklarını yerin insanı sarıveren serinliğinde keşfetmiş kadına? Nasıl güvensin sana? Gün batımlarına bırakılmış birlikteliklerden arta kalmış anımsamalarda, her akşam oluşunda bir ufuk dalgınlığı olan kadın nasıl olur da güvenebilir ve nasıl olur da cesaret edebilir yeni bir kalp kırıklığına? İpin ucu kaçmış, sokaklar düşünceler gibi birbirine karışmış. Dönüp dolaşıp da dolanan suskunlukların adresi yalnızlıklarda yaşayan kadınların öyküsündeki her adam hain midir? Gülümsemesi bir zamanlar armağanken şimdi neden fırlatılıp atılmıştı gözlerini kapayışlarına? Kimse kimseye ceza vermiyordu. Acı çekmede taraf olmak konusunda seçim hakkı yoktu.


(Manu Chao’nun La Vida Tombola şarkısı eşliğinde)