Sessizce

Sessizliğinle baş başa kaldım. Seni izledim. Seni yarattım yalnızlığımda. Sen kıpırdandıkça hayal edişimde, hareketlerini takip ettim özenle. Sessiz kalmaya dikkat ettim çünkü sen en içten sessizliktin. Huzurludur sakinlik. Yalnızlığımı sakinleştirdin. Seni izledim yokluğunda. Düşünmek hep aklımı karıştırdı ama sessizlik beni bildiklerimle barıştırdı. Sessizlik beni bildiğimi sandıklarımla tanıştırdı. Ayrılığın sessiz kalabildiği bir anda, senin peşinden ayrılmayan bir yakında uzak kalabildim. Seni izleyerek gülümseyebildim. Seni yaşarken duyduğumu hissettim. Sen kıpırdandıkça göğe açılan pencereden farksızdım. Pervasız bir pervazdım. Sessizliğine açıldım korkusuzca. Seni senden uzakta yakaladım, sessizce.

(Lars Danielsson’un Melange Bleu albümünden Minor People parçası eşliğinde)