Tadında Yokoluşlar

İnsan sevdiklerini gülümserken hatırlar. Ayrılıkların yalnız bırakmadığı anlar vardır. Kıskançlıklardan arındırılmış, tüm saflığıyla korunmuş yüzler kendi hikayelerinde farklı aynalarda yaşlanırlarken, sonsuzluk durup dinlenir. Bazen anlamak acı çekmektir. Özlemek adsız kaldığında özgürlükten bahsedebilir insan. Gözlere tutsaklığın da bir lezzeti var. Tadında yalnızlıklar kadında. Bir aradayız. Birlikte yokoluyoruz. Birkaç satır miras bırakabilmişiz yalnızlığa ve sonrasına, ne önemi var? Sevmek ve sevilmek ana yakışır.