Seni Nankör Acaba

Yıl 2006, Aralık ayının ilk günü. Bir adam çıkar sokağına, bir adam, bir adam daha. Herkes yalnızlığın kendi buluşları olduğunu düşünmektedir. Gözlerini kapar o da içini görebilmek için. Anlar toplamakta olduğu tarifsiz gizemi. Bilinmeli mi bu zahmetli çaba? Nice etrafına bakışlar zamanla oldu heba. Düşünce kalıntılarını çıkartmak mümkün değil topraktan. Bakış müzesi yok ki tarihin. Bugün kaç kişi uyandık kim bilir? Göz dolduruyor güzellikler. Gözünü aç sen de çünkü yaşam çok kısa. Seni nankör acaba! Sakın dokunma bana değme keyfime saatlerimde.