Zamanın Kopardığı Çiçekler Soluyor

Bakışlarınla donatılmış suskunluğundan birkaç güzel söz ikram etmeyecek misin? Sessizliğinle tanıştırmayacak mısın yalnızları? Nice hayranlığa takdim edilmişçesine mesafeli, kendine saklıyorsun kelimelerini. Adın da gözlerinde kaybolmuş. Her yakalandığın düşünceden kaçıyorsun belli. Hayat sana yakıştığını bildiğinden seni hep gülümsetmiş. Kendi içinde güvende olmalısın ki, hiç dışarı çıkmıyorsun sözlerinden. Kimse sana seslenmeye cesaret edememiş, dile gelmemiş içlenen. Kırın nice baharından birine lalenin kırmızısı düşmüş, kalp onu gözlerine ıslamış. Ne çare zamanın kopardığı çiçekler soluyor.