İyi Ki Uyanışıma Girdin

Herkesin bir adım keşfe ihtiyacı var. İçim savunmasız, dirençsiz. Kollarım yaşamı kucaklarcasına açık, sözlerimse hislere davetli her gece. Koltuklar karşılıklı birer yalnızlık, kanepe anlayışlı bir ihtimal. Sessizlik içini asla etmez suistimal. Kapalı gözlerin anlaştığı dakikalar bizi yaşadıklarımızda yakalar. Suskunluğumuza biriktirdiklerimiz, kalbimizde dinlendirdiklerimiz düşüncelerimiz. Dokunuşlarımız temiz. Bir fincan sıcak çayın yudumlanışı uzaklarımız. Yakınımız yaşadıklarımız kokulu. Duygularımız geçmişin ördüğü yalnızlık dokulu. Söyleyemediklerimize nice sır sokulu. Sende kaldı yalnızlığım. Koşulsuz ağırlandım misafirperverliğinde. Benim için değerli mum ışığı arkadaşlığın, benimle pencerenin sakladığı, gece renkli denize uzanışın. Bir perdenin savruluşunda tutunmaya çalışışlar gizli, bir dans yaşamaya hevesli. Gece geziniyor her pencerede. Duvarları ile buluşuyor insanlar. Bir kapının açılışı, bir uyanış, zihnindeki sorularınca uğurlanış, bir taksinin seni kaybetmek istemeyişimden beni alışı, birbirimizi arındıran hüznümüzde gülümseyişimiz, bizim mi emin olmadığımız anlayışımıza sahip çıkmayışımız, birbirimize taşıdıklarımıza açık oluşumuz, birbirimizi eksiltmeyen dostluğumuz bir gün düşürdü günceye. Biz dinlediği müziklerce aralanan insanlarız. Kucaklanan kedi yavrusu gibi masum sırnaşırız sevildiğimiz hissine. Düşer sevmek yüreğimizin haddine. Paramparça anımsamaları hayat oyunumuzda özenle yarınımıza yerleştiririz. Bir resmin köşeleriydik denizin pervazında. Yaşayacaklarımıza seçiliyiz. Yarınım zilini çaldığında biliyorum ki, sen açarsın kalbimi. Sorar dostluğun derdimi. Anlar bakışların içine düştüğüm halimi. Gözlerin affeder içimdeki kendime en acımasız zalimi. Sen kıymetinin adısın. Beni hep iyileştirdin. Beni hep kendime sevdirdin. İyi ki uyanışıma girdin. Bir uzanışa güvenmek, sır gibi hissetmemek, gecenin denizden esen gelen, ışıltılı üzüm bağından seçili birkaç kadeh kırmızı şarabın eşlik ettiği bir yemekte, karşılıklı iki sandalyenin hayata değer verdiği bir masada Tex Mex’te paylaşılmak, bir peynir tabağının gecemize seçtiği lezzetlerde yaşamın tadına bakmak, anlaşılamayışımızdan bizi hiç anlamak istemeyenleri çıkarmak, yola nazik bir taksi şoförünün bizi şehre geri verişinde yan yana olmak, bizi geçen zamanla hakkınca dolmak güzeldi. Dostluğun her zamanki gibi herşeyden daha özeldi. Biz masalına sığınanlar birbirimizi üzüntü ve sevinçlerimizde anlarız. Birbirimize hiç hesap sormayız. Birbirimizin sözlerinin kıymetini bilir, kıymetli olanı yormayız. Biz kalbimiz durmadıkça içimize can atarız. Gözlerimizi kapayışımızda bir düş gibi yatarız. Can simidim, yaşam kahvaltım, gerçek dostum, zamana yetişebilir miyim diye koştum. Hayat bulan bir gözle coştum. Teşekkür ederim koşulsuz sevginde yaşadığımı bir kez daha bana hatırlattığın için.