Hiç Mi Özlemiyorsun?

Sevdiğini hem kalbinde, hem anımsamalarında izlersin. Bir yazar boş bir sayfaya, bir adam da boş bir yatağa dönüşlerinde yalnız olduğunu anlar. Birlikte uyanmanın kıymetinde elim saçlarına dokunamıyor. Bundan böyle seni bulmak için gözlerimi kapamak zorundayım. Kollarım seni kaybettiğimi hatırlatmasa, içim gibi seninle dolsa. Artık kokunu verdiğin yastığa ait hissediyorsun. Beni senden koparamıyorsun ayrılık. Yakını uzağa hapsettin. Beni sözlerime sıkıştırdın. Hiç mi özlemiyorsun?