Sen De Yaşamak İstediklerine Saklıydın

Denizi dinlemek güzel. Yalnız olduğun hissini kalabalıklaştırmamak, şehrin ışıklarının kuytu dinginliğinde ıssızlaşmak, ağaçların arasından suya varmak, uzaklaşan kıyı şeridinde akşamı dönmek güzel. Sessizliğinde bir dost bulmak da güzel. Göğe seçtiği her rengi yakıştırmak, her anın tatlı yitişinde, kaybolanı yenisiyle değiştirmek, iki bisikletin birbirlerine sokuluşunda hayat yolculuğunu dinlendirmek güzel. Gece sanmak gözlerini kapayışını, duymak toprağın arayışını, özlemek, karanlık dolan balıkçı teknelerinin sıralanışına gizlenmek, rüzgarı nefes nefes içmek, yansımaların denize girişini izlemek güzel. Üşümek, yıllarına vefalı bir bakışa sarılmak, sessizliğin söz geçiremediği cır cır böcekleri ile arkadaş olmak huzur. Ellerim benim, ellerin senin. Parmaklarıma kenetlenişin bizim. Bir yudum şarapla ıslattım dudaklarımı. Anın tadını doldurdum kadehime. Üzülmemeliydim bir kız daha beni anlamadı diye. Üzülmemeliydim değer verdiğim anlar gibi terk edilişime. Onu bırakmıştım daha nice fotoğrafa yerleşişine, başka anılara kalışına. Yüreğime adımla bir kız seslendiğinde, kapılar duvarlarımı tuttuğunda, nedensizce gülümsediğimde bir köşesiysem duyguların vardır anlamı yarınların. Ben kendimi kelimelere taşıyamadım. Cevapları sorulardan ayırdım. Kaybettim şarkılara konu olan aşkları. Bir gece buldum sadece her şehrin içinde. Bir kadına beni sevip sevmediğini sordum durduk yere. Kimse şaşırmadı bir kere. Yalnızlık beni bana taşıyordu. Yıldızlara bindirmiştim gözlerimi. Sana uğurlamıştım sözlerimi. Sen de haklıydın. Sen de yaşamak istediklerine saklıydın. Ben müziğe konuk olurum. Seni özler, yokluğunu boynunda solurum. Sen gözlerimi dönüverince, buruktu çaresizliğim. Öyküne katmamıştın beni. Yüz bulmuştum kadehlerde, seni içtiğim her seferde. Teselli sordum masama oturan her derde.Hayaldin dolaştığın her yerde. Çığlık uçurumu sessiz, yalnızlık sensiz. Gelişler olmuyor ki gidensiz. Acaba kaç kişi yalnızlıkla sevişiyor bu gece?