İyi Bayramlar

Hayat yazılanların sakladığı bizlerden de fazlasını anlatacak bizden sonra gelenlere. Bir kızın kalbimizde yaşayışından arta kalana aldırmayacak Biz bizim olanla gidişimizde sessiz, anlayamamış olacağız esrar tohumlarının yeşerişini. Bir kaçış öyküsünde içim tuhaf. Gözlerim odamda, kağıda yansıyan masa lambamın ışığında kelimelere taşıdığım anlatamadıklarıma takılıyor. Umut etmeyi istiyorum. Bugün hiç de pişman olmamıştım aslında. Aramak istemiştim aramıştım. Beklentilerim beni üzmüştü. Yine de pişman olmamıştım. Kelimelerin yapabileceği bir şey yoktu. Masumdu dizilişleri. Anlamak isteyişimizde çaresizdiler. Anlatmak isteyişimizde yetersiz. Shawshank Redemption/Esaretin Bedeli filmini izlemiştim. Öylesine bir hikaye değildi insanınki. Ben iyi bir insandım. Gözlerim doldu, gülümsedim. Ben iyi bir insandım, keşfe düşmüş yolların heyecan verdiği maceraperestler gibiydim. Ben gözlerimi kapayışımın haklı çıkarmak kaygısında olmadığı bir sevginin iç sesiydim. Yalnızlığımda beni karşılayan ana taşınmıştım. Filmin bir sahnesinde geçen diyalog beni çok etkilemişti. Andy Meksikalıların Pasifik’e hiç hafızası olmayan sıcak bir yer dediklerini söylüyordu. Ben de özlemiştim geleceği mavi okyanusu. Canı yanmış bir adamın vicdanıydı düşünceleri. Ceketi sırtında, güzel bir gecede müzik dinlerken umutluydu. Birazdan farklı bir hikayeye çıkmayacaktım belki. Babam yemeğe çağırmıştı. Ben de bir gün baba olursam Öykü gözlerimde kayıp bir hikayenin sayfalarının savruluşundan neler toplayabilirdi ki. Şehirlerin dönüştüğü gecelerden birinde bir kız bir adamı üzmüş. Çocuklar masalları hep sevinçli sanmış. Yıldızların ömrünü aşmış ışığı çünkü saklarlarmış kayıp giden bir aşığı. İşte hikayenin geçirmekte olduğu bir yaşam daha. Yarın bayram. İyi bayramlar demek istemişizdir hepimiz. Kalbimizden geçen sokaklar, adımlarımız ve biz iyiyiz. Kalp kırıklıklarının büyüsünde yaşlanıveriyoruz bir sihirbazın sözleri değmişçesine. Gelip geçiyor yankılar ayak seslerinde. Soğuk işli yol alışlarda hüzün varmak üzere kendine.