Sen Yanımda Yoksun

Yazar gecenin içine bir şehir yerleştirdi. Yalnızlığı rehberlik ediyordu sokaklarına. Deniz ıssızlıkla konuşuyordu. Rüzgar sevilen bir kızdan esiyordu. O uzakların prensesi olmuştu. Yakınımda olurdu çocukluğumda masallar. Büyümüştüm, kimse bana söylememişti güzellerin acımasız olduğunu. Beni sevmediğini hayattan duydum. En çok bu kırdı dallarımı. Köklerimi saldım anımsamalara. Seni bana verene daha sıkıca sarıldım. Sen gök olurken ben yere tutundum. Kelimeler açtım baharda. Çiçeklerini meyva yapma telaşındaki bir ağaç gibi bekledim. Bana uzansın istedim ellerin. Bir sevgililer günü daha yaklaşıyor. Etrafımda çiçekler. Sen eğilip de sözlerimden bir papatya koparmıyorsun. Seni gülümsetmekle yetindim düşlerde. Sen de uyanmış olmalıydın kendinden. Karnımın aç olduğunu hissettim. Cumartesi oldu bak. Sen yanımda yoksun.