Başını Duvara Yaslamış
Sanki bu şehirde değilmişiz gibi. Avuçlarında mum ışığı. Saçlarında bir mabet Sardunya Bar. Sıcak şarabın kokusunda sakin bir köşe sessizliğinde olmak. Taşlarla örülü yalnızlıklar.
Önemi yok aramızdaki yaş farkının. Yıllar yakınlaştırıyor gecelerimizi. Önemi yok yalnızlığımızın. Önemi var ne düşündüğünün, hiçbir şey anlatmasa da suskunluğun.
Gözlerimi kapayışımdaki adam yaşlanmış. Başını duvara yaslamış. Gözlerimi kapayışımdaki adam dönmüş geçmişe, konuşacak kimse bulamamış. Kendisiyle baş başa oyalanmış.
31-01-2008
Önemi yok aramızdaki yaş farkının. Yıllar yakınlaştırıyor gecelerimizi. Önemi yok yalnızlığımızın. Önemi var ne düşündüğünün, hiçbir şey anlatmasa da suskunluğun.
Gözlerimi kapayışımdaki adam yaşlanmış. Başını duvara yaslamış. Gözlerimi kapayışımdaki adam dönmüş geçmişe, konuşacak kimse bulamamış. Kendisiyle baş başa oyalanmış.
31-01-2008
1 Comments:
Sonsuz olasılıkların sadece birinde
karşılıklı oturmuşuz müziğin dünyasında
yaşadıklarımızı anımsamasak da
biliyoruz ki daha pek çok anda ve mekanda
kaybolduk bizsizliğe...
(Fulya'nın Notu)
Yorum Gönder
<< Home