Öldüren Talep

Denize akan tepelerde ormana yaklaşan bir rüzgar gibi özgürdü bakışları. Yalnızlığına hakim bir adamın kolları kavuştu yakınına. Daha fazlasına ihtiyaç yoktu. Daha fazlasının bir parçası olduğunu düşündü, suçlu hissetti kendisini. Üzüldü içinde kıvrandığı engel olamayışlara. Daha fazlasına hizmet etmek için kandırılmış olduğunu fark etti. Üzüldü sessizliğine. Gözünün önündeki cennet onu teselli ediyordu. İhtiyacı yoktu yalanlara. Cehennem dinlerindi. Söz verdikleri gibi yetiştirmiştiler korkularını. Sevginin tohumu olmak istedi hür ve onurlu yıkılan bir ağaç gibi. Daha azıyla karşı koyabilir miydik?

19-04-2008