Gölgelerin Rehberliğinde Sevdiğim Bir Kadın

Gölge ediyor ağaç. Gölge ediyor masamdaki şişe ve kadeh. Gölge ediyor güzelliğin. Gölge ediyorum. Demek ki yaşamın içindeyiz. Gölge edene minnettar bir adamın gözlerindeki fer sönüyor. Göz kapaklarının ağırlaşışına yaşam son bir ziyarette bulunuyor. Bir gölgenin huzuruna gömülüyor yaşadıkları. Sonsuzluk ona mezar olduğunda biraz daha gölge edecek bedeni. Belki bir gün sonlanabilir gölge edenin hikayesi. Aşka nasıl gölge etme başka ihsan istemem diyebilirsin. Gölge eden bir pencereden tutundum perdemin dışarı savruluşuna. Karanlık kat kat dans ederken aralıklarında rüzgarın benimle olduğunu yaşadım. Gölgeler dolaşıyor suskunluğumda. Demek ki az da, çok da olsa ışık var gözlerimde. Demek ki hala yaşamın içindeyiz.

(Hala Babel filminin ezgilerinde)