İntihar Etmek İçin Bir Kutu Görüntü Hapı İçmiş

Geceye alışmış insanların odasında televizyon herkesi susturmuştu. Yüzlerini sürekli tokatlayan ışıkla aptala dönmüştüler. Herkes oturmuş yalnızlık atıştırıyordu. Bozguna uğramış sessizlik dışarı kaçmak, denizle buluşmak istiyordu. Ekran başında ölüm kanal değiştiriyordu. Koltuk hapsini hak etmişler miydi? Sıkıldığımı hissettim. Tutsaklığımı terk ettim. Yol çözüldü içimden. Kendimi geceye teslim ettim.