Geçmişin Senin Olan Kısmında

Gözlerini kapadığında zihnin her zamanki gibi yolculuğa hazırdı. Seni geçmişin senin olan kısmında gezdiren bir zihin. Haksız oluşlarının baharında rüzgarı hissediyorsun. Martıların uçuşunda eksikliğini duyduğun bir kız hep olmuştur. Hep yalnızlık tadında sevmişsindir. Seni ayrılıklara alıştıran bir umut yüzünü okşayan güneş. Karşıyaka İskele’ye vardım. Denizi karşılayan bir banka oturdum. Seni karşılayan bir özlemle konuştum. Zamanın azizliğine uğruyor gelip geçen. Kaybolduğunu fark ettiğinde kendinden başkası yoktu suskunluğunda. Yüzler yabancı. Yüzler hikaye. Beni hikayenin dışına ittin. Bilmiyorum bugün hangi yalnızlığa gittin. Masum bir sessizlik benimkisi. İçimde duyduğum kızlar, birazdan bankanın kapısından içeri girecek oluşum, düşlediğim bir kahvaltı masası, küçücük elini güvenle bırakmak istemeyen bir çocuğun yolculuğuma katılışı sessizlik. Sonsuzluğun karşılandığı bir sonun başlangıcındaki bankta yalnızlık.