Yüzüne Ay Işığı Vurduğunda

Ne zaman ki hayatında birine yer veriyorsun işte o zaman tam olarak yalnızsın. Seni içindeki seslerden uzaklaştıran birlikteliklerde seni karşılayandan başka kimsen yok. İşte o zaman yazılarındaki Ferit değilsin. Yaşadıklarından salınıverdiğinde içine seyrettiğin yolculuk özgürlüğün değil. Karşılaşmalara ihtiyacın olduğunda herkes misafirperver değil. Sessizlik kapısında anahtarını içine düşürmüş bir adam ve bir kadın duvar örüyorlar ana. Duyulmayan bir ses itiyor etrafı. Etraflıca bir kader, derinlemesine bir tercih hapsinde suskunluklar. Gözlerin mesafe kazandığı bir kayboluşta buluşmalar. Karanlıkların paylaşıldığı sıkıca sarılmalarda zamandan ayrılış. Vadini yeşil ve serin hayal ettin. Bir nehir çağlayarak yaklaştı gözlerini kapayışına. Sonsuzluğu dinlendirdin yaşadığın anda. Saçlarına karıştığın bir kız anladı göğsünü. Seni her an bırakabilecekmişçesine tuttu. Seni sevdiğini söyledi, seni suskunluğuna uğurlarken. Dünya içimizden çıkmıyor. İçimizde kaybolan mı gerçek? Ardına dayanan bir uçurum geçmişin. Geleceğin derinlik kazandırıyor. Yükselişinde düşüyormuş hissin. Kollarınla buluştuğumda kelimelerden korudum seni. Duydukların da içinde bir araya geldiğimiz oyunun. Benimle oynamak istemiş olmandan dolayı şanslıyım. Birbirimizi kıskançlıklardan kazandık. Herkes gidişine armağan. Gecene örülen merdivenlerden çözülen adımlarında kendini duyuyorsun. Evim dediğin de düşünceler. Söylenmemiş olanın güzel kadınları hayatın içindeler. Yaşamaya sadık bir vicdan seni rahat bırakmıyor. Oyunun ahlakı öğrenildi mi? Biri bakıyormuşçasına dans ediyorsun. Ayna masallarda bile seni çıplak gördüğünü söyleyemedi. Bir sır gibi saklanıyoruz ölüme. Bize acı çektiren bir dönüşümün içinde akıyoruz beraberliklere. Anımsamaların hak vereceği kadar güzel ve değerliydi içinde insan olan. İnsancaydı günahlarım. İnsancaydı günahların. Başkalarının sesinde insan olduğuma hak verdim. Apartmanlarım da dağınık. Yürümekle toplanmıyor sokaklarım. Yüzüne ay ışığı vurduğunda gülümseyeceğini hissettim ya sevgi doluydum. Dünyanın tüm pencereleri ile barışık bir manzara. Şanslı bir kuşu heyecanladıran bir hava. Gözlerimi kapayışımı hissettim. Uzaklarımı dolaşan bir hayranlıkla yakındım yaşama. İşte gözlerine bıraktığım sessizlik bu.