Üşenmese...
O kadar da yaklaşmıştı ki karanlığa. O kadar sessiz ve sıradandı ki yalnızlığı. O kadar haksızdı ki. Yıldızların kimsesizi gibi hissetti. Bir şişe kırmızı şarap açmak istedi. Kadehiyle baş başa kalıp da, geceyi tüketmeliydi. Yine gözlerini kapayışıyla sakinleşti. İçi anın en derin yeriydi. Kendini suskunluğuna sakladı.
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home