Ferit Amca'nın Kazakları Da Var

Pijamaları içinde sevilebilir bir adam olabilir miydi? Aynada giyinmekle örtünmek arasındaki farkı anlatır gibi yansıyordu. Saçlarının dağınıklığının bir kendisi farkındaydı. Aynada sen olsan da olmasan da yansımalar varlığını sürdürecek dedi kendine. Sen de anın hafızası olan aynasının. Gidenler iz bırakıyor. Üzerine mutlaka başka düşenler olacak. Zaman sana bir süre daha dokunacak diye geçirdi içinden. Pijamanın içindeki ihmalkar adam olarak bilgisayarını açtı. Si yo tuviera el corazon şarkısını çaldı. Sözlerini anlamadığı içli şarkı hoşuna gidiyordu. Az da olsa sezinleyebiliyordu. Şarkıyı söyleyen hisli adamın gözlerinde sevilmiş bir kadının gezindiği hissedilebiliyordu. Ortak bir dili konuşamasalar da, en azından ortak bir duyguyu paylaştıkları anlaşılabiliyordu. Her sıradan adam gibi gözlerini kapadı. Birden yalnızlığı önemsizleşti. Şarkı kalbinde ölümsüzleşti. Sıradan bir adamın duygulanabileceği kadar duygulandı. Ne çok vakti vardı. Başka zaman olsa yoğun olmaktan şikayetçi olmaz mıydı? Bir tek şarkılarla arası hiç açılmıyordu. Anlamasa da bir şey farketmiyordu.