Buruk Bir Tebessüm

Annem resminde hiç ölmemiş gibi gülümsüyor.
Hafif bir tebessümle onu kucaklıyorum.
Gözyaşlarım düşmekten korkarcasına,
Sarılıyorlar bana sıkıca.
Ben de anneme,
Özlediğim sesine.

Ne kadar erken terk etti.
Hayallerini, bebeğini.
Ansızın gitti.
Öykü bitmeden.
Ansızın çarptı beni hayata.
Ansızın küstürdü anları,
Yaşamı.

Düşmemek için sarılıyorum sana,
Resmine,
Ve geride unuttuğun sevgine,
Gözyaşlarıma.

Hepimiz düşmekten korkuyoruz,
Senin boşluğunda.
Sarılıyoruz hayata,
Buruk bir tebessümle.
Öykü bitmedi anne.