Yoksa Sen Değil Miydin?

Ayak seslerinde çoğalan bir şehirde, sokağın başında heybetlice dikilmiş bir apartmana baktığında, ışığı kendinde insanlar ne yapıyorlar acaba diye düşündüğünde adımların seni sürükler sıradaki bekleyişe. Geçer gidersin sessizliğinden gelip geçenlerden. Hızlıca yakınlaşır heyecanın. Başı önüne eğilmiş bir hikaye daha kaybolur uzağında. Yüzün nasıl unutuluyorsa, hatırlayamayacağın bir hikayeye karışırsın gecende. Kelimeler yeterli midir anlatmak için? Anlatılanda biriken, dizilişinde ne bekler geleceğinden? Merdiven boşluğunda elin ışığa vardığında üzerinde sadece elbisen mi vardı? Tenin güneşi Akdeniz kıyılarında mı bıraktı? Çıktığın her basamakta düşünceler seni var olduğun bilincine mi taşıdı? Kalbin çarpıyor muydu coşkuyla? Yoksa...evet yoksa sen varsın. Haydi denizin mavisince uzanalım.Göz kapaklarımızı hayatın seslerinde bırakalım.