Nasıl Bir Giz Bu

Bu şehir senin hikayeni sevebilirdi. Hızlı adımlarla evden çıkışın bir başlangıç olabilirdi. Sen sözlerine alabilirdin hayatı. Hala içinde saklanışın, yalnızlığında derlenişin, uzakların göz hapsinde kendi cezana dönüşlerin, tekrara boyun eğercesine suskun kalışın sana kalmayacak. Bir ah ile meşk eden vah içini dergah bellediyse yol seni bırakmaz. Gece günü kovalar da, yarın seni bulur sorularında. Sen duramazsın zaman zincirinde. Koparsın sesinden çığlık denizine. Bir varış gözlerini kapayış olsa ne arardın yalnızlığında? Yumruğunu sıktığında, bedenin sana yaşadığını hatırlatır. Nasıl bir giz bu, beni soluksuz bırakır. Ancak hayranlık duyabilirim sana ve sadece kaybolabilirim bir kadeh hayat şarabında.

28/01/2007