Ben Zaten Sevgimin Adını Koyarım

Yakınlaşmak istersen adımların var, elini uzatışın ve bakışların. Yakınlaşmak istersen çarpan bir kalbin var ve sessizliğin, çekiciliğin. Yakınlaşmak istersen uzağı sabırla bölebileceğin yakınlar var. Oturabileceğin bir iskemle var, unutabileceğin ya da çekebileceğin acılar kadar senin. Sessizliğim var seni kabul eden, sormayacağım sorularım var içime hapsettiğim. Bilmek istemeyeceğimden emin olabileceğin, dinlenebileceğin bir yüreğim var, omzuma yaslandığında duyabileceğin. Saçlarındaki huzur parmaklarıma büyülü olduğu hissini verir, sen dokunulmak istersen. Kapımı çalmak istersen sana hoş geldin der suskunluğum. Bir adımsa içeri girişin, çıkışına da kal demeyeceğim. Anladım ki dönüşlerini biriktiremem sevdiklerimin. Geriye dönüp baktığında sana gülümseyebilirim sadece, adımların merdivenlerde gidişini seslendirirken. Sen de yer almak istersen yalnızlığımda, adını söyleme kendini tutsak hissedeceksen. Ben zaten sevgimin adını koyarım.