Bir Satır Arasında Kelimelerin Alt Komşusu Der Ki

Bir adım daha ötesi bana yaklaşırken, oyun oynarcasına yer değiştirişimiz arasında düşüncelerim bana saklı. Bakışlara dizili insan senaryoları kısa metrajlı bir film karesinden kopmuşçasına. Ne anlamak için yeterli, ne de anlatmaya niyetli. Buluşma mağlupları yalnızlığa adlarını açıklamıyorlar. Bir daha karşılaşacakları meçhul, rastlantı unutkanlığından müzdarip, yitiverende telaş baharının yaprakları gibi savruluyorlar. Kelime seçimlerimde bana yardımcı olur musunuz diye sormak isterdim. Söz birşey söyleme gerekliliğinde kaybolup da sessizleşebilir. Cümle birbirini itiştiren kelimelerde heyecanını bastıramayan bir anlama yer açmaya çalışırken, bir kalp atışından duyulamayanda gelip geçenlerin anımsanmaları izlenim mercekleri olarak bakışa renk katar. Farklı görmenin azizleri müritsizdir. Müjdeli soluk alışların yarınlarında bir nedeni yok durup dinlenircesine geçmişe düşle köklenişimin. Gözlerimi kapayışım bir iç hasatını kutlar. Konuşmalarım benim olduğu iddiasında. Bense her zamanki gibi şüpheliyim.