Seni Bulamayacağım Yarınlara Saklandın

Kaybolduğunu anladığında kendini bulma fırsatın doğar. Düşüncelerimi ve duygularımı altüst eden bir film izlemiştim sanki. Beni içine alan sahneler anılarımda gösterimdeydi. Sürekli onu izlemek sıkmıyordu ama üzüyordu. Bir kalp kanseriydi, hislerde bölünüp çoğalan zaman gibi insanı bir ümitle ağır ağır öldüren. Duyulan özlemin yirmi dakikasında Karşıyaka bana varırken, o umursamazlığında başka meşguliyetlere sahipti. Ayrılık birbirinde kaybolmuş gece ve gündüzdü. Davet sessizlik, yaşam müjdeydi.