İyi Bir Dost Olmak

Kelebek Etkisi 2 filmini izledikten sonra hayatımızdaki anlamın sahneleri var diye düşündüm. Her kurulan hayalin insanı içine ittiği duygular hepimizin dünyasıdır. Zamanın bize eşlik ettiği diliminde karşılaşmalar ve olaylar bizden sonrasının bizim olan öyküsüne yön veriyor. Bu filmi izlemeden önce de kaybettiklerimle ilgili düşüncelerim benimleydi. Resimlerin hayatın dışında kalmış olasılıklar için iyi birer başlangıç olduğu doğru. Yaşanmamışa dönen, bir anımsamada başrolü hiçbir zaman kimseye kaptırmaz. Gözlerimi kapayışım defalarca bir ihtimali yaşadı ayrıntılarıyla. Gidişi onundu. Zor bir karar diye yazmıştı. Her zaman sen değilsin yarınının senaristi. Sözler anlaşılma isteğini miras bırakıyor sonsuza. Doğan gün gibi çocuk. Kayıp bir anne geçmiş. 2037’nin sokaklarında bir bakış 2007’den uzak neler bulacak zamanın taşındığı anda. Yaşarsam 63 yaşında olacağım, yaşlanmış ihtimallerimle. Yaşarsam kelimelerimle yarında en son kendimi kaybedeceğim. 33 yaşındayım, hala kalbimin dilini konuşuyorum düşüncelerimde. Duyurmak için seslenişim Türkçe. Geleceğim beni hangi dilde uyandıracak bilmiyorum. Adımlarım hayatı beklerken, evrenin zihin boşluğu tarihin bize paylaştırdıklarında doluyor. Küçük bir kızın iç dünyasını anlamak olamayacak duygularımız. Ayşegül de yıllar sonrasında evinin kapısını açtığında boynuna dolanan bir başka öykü olacak. Bizler derlenedururken zaman ağırlıyor karmaşayı. Sahne artık anımsamıyor binlerce yıl öncesini. Unutulmuşların geleceğe bıraktığı kayıplarda ihtimaller hayat buluyor. Birbirini geçen zaman tanıkları sözde kayboluyorlar. Bugün de yalnız uyandım. Uyku mecburunun yastığı düşlerden seçiyor gerçeğini. Uzanmışlığımı susturabilsem. Pişmanlıklarım çiçek açtığında huzurlu bir vadide karşılayacağım sevgiyi.