Bir Yabancıyım Sende

Yıl 2006, yalnızlıktan önce İzmir. Anımsamalar beni ona götürdü. Bir yatağın yarısıydık. Yıl 2007, Temmuz ayın 22’sine kavuşmuş, tenim boşluğuna alışamadı hala. Uyanış hapsinde pencerem yalnız benim gözlerimle, düşüncelerden kaçılmıyor. Yarınlarım kadar uzak, dünüm kadar yakın bir kıza verdim sabahımı. Bakışları göğsüme günaydın demiyor. Ayaklarıma değmiyor hayatı. Yastığım saçlarının kokusunu özledi. Neden buram buram o gidişi? Birlikte kahvaltı yapamıyoruz artık. Birbirimizden daha fazlasını kaybettik. O kadar kolay değil sensizlik. Birkaç sözle sınır dışı ettin beni yaşamından. Bundan böyle ben de mülteciyim aşkımda. Bir yabancıyım sende.