Gerçek Ne Kadar Sağlıklı?

Hepimiz kendi gerçeği olan insanlarız. Kimilerimiz bir sınava hazırlanıyor. Kimilerimiz yapması gereken kredi raporları ile baş başa. Kimileri de yaşamak için mücadele veriyor. Bir doktor eğilmiş hastasını kurtarmaya çalışırken, bir yerlerde bir yönetmen sabah kendi gerçeğinden çıkmış gerçeğin başka bir yorumunu filme dönüştürüyor. Bir telefon konuşması birkaç yüz metre ilerimde yaşayan ailemle beni seslerin resminde buluştururken, babam evde güzel bir bamya yemeği olduğunu söyleyip beni çağırıyordu. Ben bilgisayar masamın başında bir tabak kirazın yalnızlığında, daha önceden izlemiş olduğum Kelebek Etkisi 1 filminin kapanış müziği eşliğinde, ekran başında parmaklarımla keşfediyorum neler yazabileceğimi. Sabah V For Vendetta filmini izledim. Şüphe de gerçeğin bir yorumu. Kendine yaşattıklarından hangisi doğru? Dürüstsün ama kime karşı. Sesini duymayı özlediğin kız ne kadar gerçek? Arayışların bir gün onu bulamazsa ve kalanlardansan sen de kendine saklı bir gerçeğin yolcususun. Darmadağın hikayeler içinde sen de sorumlusun. Saçların çıplak omuzlarına düşse, herkes kendi gerçeğindeyken. Elinden tutsam, bıraksam tüm olası senaryoları. İnanmak istiyoruz, inanmak istediğimizle gelenlere. Sessizlik susturuyor gelip geçenleri. Geçmişin suskunluğunu araştıranlar da kayboldular birer birer. Arşiv gerçeğin kumsalı, benim içtanemse yaşamak istediklerimde sonsuzdan bir zerre. Diyaloglar sözleri buluşturuyor. Herkes bir ifadenin baş rolünde. Herkes bugünün sevişmek için güzel bir gün olduğuna katılmıyor. Bir namlunun ucundan gerçek varıyor yaşamı son kez gören çaresizliğin bedenine. Korku, kin bugün Iraklı. Sadece orada yaşamıyor aşk ve nefret gibi her yerde. Duygular yaratılıyor karşılaşmalarda. Kalabalık gerçeğini unutmuş, yakına savrulmuş. Başkalarının aldırmazlığında, Kızılay caddelerinde yürürken birden durup da ona sarılmak ne muhteşem bir kayıtsızlıktı. O beni tebessüm ettiren gözlerle doğmuştu. Bir dönemin karşılaşmasıydık, değerliydik, bizi bekleyen sona isyan etmiyorduk. Burger King’in de gerçeğinde trafik sıkışıktı. Elimde tepsi aşağıdaki salona inişimde otuz dört yaşımdaydım. Bizler evrenin matematiği miyiz? Başımı yastığıma yaslayışlarım seni seçiyor. Yüzün uzağımda, vicdanım gözlerimi kapayışımda. Annemi kaybettim. 1998 yılından sonraki gerçeğimin ne kadar dışındaydı? Bana sıkıca sarıldığında bilmelisin ki, milyarlarca ihtimalden yalnızca bir tanesine tutunuyorsun. Düşündün mü omzunda ne kadar değerliyim? Ben de herkes gibi kalabalığın içindeyim. Adı olmayan yüzler olsak nasıl değişirdi hayatımız? Sen Selin’le ders çalışırken kendi gerçeğinin arayışındasın. Senin molan olmak isteyişlerim boşuna. Her bakış duyulmak ister. Birbirimize mi birikiyoruz? Kapım açıldığında, anahtar sesi sen mi olacaksın? İçeri adım attığında, eşim rolünde mi yer alacaksın gerçeğimde? Biliyorum, bilmiyorsun. Zaten bildiklerimiz de kalabalık. Huzur güzel olanda dinlenmek, yaşamı geliverişinde dinlemek. Biraz kalbimin atışlarına uzanacağım. Kalktığımda gerçeğimin benim olduğunu düşündüğüm kısmında firma bilançolarını inceleyeceğim. Ne akıl almaz bir sahne. Herkes inandıklarına sadık. Benim için yoldan çıkar mısın? Gülümsememde sendeler misin? Düşer misin kollarıma? Boynumda nefesini hissettiğimde, hatırlanmayacak oluşum hafifliyordu. Seni sevmek neyin gerçek olduğuna aldırmamaktı. Gerçeği gelişinde yaşamak, geleceği geçmişle bulandırmamak sadece laftan ibaret mi? Ne kadar özgürüz yaşadıklarımızdan? Giysilerin üzerinden sıyrıldığında, seni yaşamak tüm çıplaklığınla, senin katılmanı istediğim bende başlayan bir gerçek. Bu sefer herşey iyi olacak gibi. Kim olduğumu biliyor muyum? Keşfimin çocukları olacak mı? Sözlerim katlanacak mı? Yarınımda giyiniyor mu olacaksın? Uyanışlarım seni beklerken, deniz bizim için nasıl bir serüven? İçimde bir telefon sürekli çalarken, bu nasıl bir çılgınlık? Okumak beni kendi sözlerimden çıkartabilir. Hem geçmişle hem de gelecekle tanışmak, zamanı koşmak delicesine, bir çocuk gibi kovalamak büyümeyi, sen neresindesin sevgimin? Sessizliğimi taşıyabilir misin? Seni uyurken sevmekten mahrum yazıyorum işte. Bugün de seviyorum sorumsuzca.Artık sadece yalnızlığımı suçlamıyorum fedakarlık hapsinde. Yeterince cesur mu ruhum? Bedeller de kalabalık. Gerçek ne kadar sağlıklı? İçimdeki sırla tanışmış mıydınız?