Ayna Yüzünü Sana Veriyor

Yaşımız ilerledikçe hayal kırıklıklarımız, şaşkınlıklarımız, güven duygumuzun yıpranışları içimizde birikiyor. Yarınlara taşınışımızda, sessizliğimizi dinleyişimizde, kendi başımıza kalışlarımızın anlattıklarında bazen anlaşılamadığımız hissine kapılabiliyoruz. Hayatın en kısa anları uzadıkça uzayabiliyor mutsuzlukta. Yatağınla baş başa, yalnızlığını dolduran düşüncelerde cevaplarını bulamayacağını bildiğinde erteleniyorsa arayışların, için canını acıtan sesler duyuyorsa, yankından kaçamıyorsan, duyguların sezgilerince ikna ediliyorsa ve artık kendini kandırmak isteyişlerin de yorgunsa, kendine karşı en büyük günahı işlemekte ısrarlıysan, zamana teslim etmelisin unutuluşunu. Ayna yüzünü sana veriyor. Suskun ve derin sana yorum yapmıyor. İşe geç kalmak üzeresin, çıkmalısın. Kelimelerini de, sevdiğin kızı da artık seni sevmeyişine bırakmalısın. Yaşayamadıklarının ağırlığından kurtulup, hafifleyebilmek ancak bir sevgilinin elini candan tutuşunda mümkün. Can atmak ne de güzel ifade ediyor aranılanı. Senin için can atmadığını bildiğinden, kaybettiğini kabullenmek onurunu gösterebilmelisin. Yazarı kaybedilen hikayelerin sonu okuyanlarınındır.