Sabah Sana Bir Yalnızlık Hazırladım

Bir düş sofra gibi kurulur. Aile gibi kalabalıklaşır. Paylaşılmak istendiğinde sevilene açıktır. Bir kalbin ikramı bereketlidir. Bir banım ekmeğin zeytinyağıdır, Akdeniz’in cömert tadının serüveni. Yaşama, adresimi vermiştim. İçimle kahvaltı ediyorduk, gelir sanmıştım. Bir ses bekliyorduk. Bir kez daha yanılıyorduk. Yılmayış buruktu. Bir gün gelecek, yıllar geçecek masadan. Gözlerini açışında, seni yarınla tanıştıran geçmiş belirecek. Adın seni yalnızlaştırıyor. Bir başkası oluveriyorsun. Bir başkası toparlıyor boş tabakları. Gözlerin bir sırdan dem vuruyor. Zaman düşüncede duruyor. Yaşlandıkça anımsamalarımız gençleşecek. Adımız da unutulmamaya yetmeyecek. Uyanışımız bir aşk gibi bitecek. Bir öpücük bir an dudaklardan ölümü silecek ama yine de geriye gözlerimzi kapayışımız kalacak. Kalbimiz sevenlere bir yalnız ölü bulundu diye haber salacak. Yaşanandan bir öykü miras kalacak. Bir boş sandalye bundan böyle kimseyi üzmeyecek.