Adını Terk Edemezsin Ki

Sizin kadar mutsuzluğuna sahip çıkan bir kişi görmedim. Gözleriniz bana tanıdık geliyor yalnızlığımdan. Bırakın deniz anlatsın bize yaşayamadıklarımızı. Yine bir sevişmeyi anımsamış gibi sustunuz. Sanki bir sırla dertleştiniz. Ben gece olsaydım size yıldız yığardım. Sokulurdum pencerenize, içiniz açılmışçasına. Arkadaş olurdum gülümsemenize. Dokunulmak isterdim bakışlarınızca. Bir kadeh olsam, sorardım dudaklarınızı. Karanlık olsam, anlatırdım güzelliğinizi tüm sokaklara. Duymayan karşılaşma kalmazdı aşkımı. Bir yalnızlık olsam arardım sizi. Bir köşe bulsam içinizde, sığınırdım kalp atışlarınıza. Ağlayışımı gizlerdim göğsünüze. Doğru kelimeleri seçebilseydim, duyulurdum kalbinizde. Saçlarınıza yaşam değmiş. Omuzlarınız çok öykü yitirmiş. Yıllar sarmış duygularınızı. Biraz kalsam acınızda. Koparacağınızı bilsem de, çiçek açsam yamacınızda. Seslensem bizi düşüren sonsuza, kırılmış bir anda. Herkes bir yanda, ikimiz kalsak bizi kucaklayan zamanda. Tek kişilik sır olmaz. Ben yalnızlığımı sevdiğime verirdim.