Asla Yalnızlığına Alışma

Daha uyanmamış olabilir kalbi. Bir aile olabilseydik gün daha farklı başlardı. Daha çok güven duyardım, kollarım boş kalmasaydı. Sana alışırdım, yalnızlığıma değil. Bir öykün olsaydı anlatacak, seni dinlerdim gözlerinde. Yaşadığını hissederdim, birlikteliğimize bıraktığın her seste. Bardağıma çay dolduruşun kadar özlenmek, senin için de bir anlam ifade etseydi keşke. Bir gülümseme birbirimizi anlamaya yetseydi. Haklı oluşunu susturabilseydim. Bir kalbimden dinleseydin beni. Karşıyaka’ya denizin mavisince sokulduk. Yeni bir hafta telaşlı.